Krieger in Zuid-Afrika

Dag twee in Krugerpark betekende weer vroeg op.
We wilde optijd weer vertrekken. Dus gauw aankleden en opfrissen.
Nog wat foto's maken van de omgeving en de vele mooie vogels in het Satara Camp.
Waaronder de bekende Africaanse Hoopoe.
Na getankt te hebben hebben we Satara verlaten.
Vandaag rijden we richting Skukuza.
Gelijk buiten het park zien we weer veel wild nl. giraffen - Elips waterbokken en Zebra's.
We rijden de S100 op en komen langs een grote open vlakte te rijden waar we op wat Impla's en giraffen na weinig beesten tegenkomen.
Terwijl hier normaal toch veel te zien is waaronder een grote kans op Luipaarden.
Rechts van de weg loop een kleine rivier de N'wanetsi waar prachtige volgens in zwemmen en lopen. Vanaf de S100 draaien we de S41 op die daarna overgaat op de S37 .
Uiteindelijk steken we de grote doorgaande weg over ( H1-3 ) om onze weg te vervolgen via de S33. Tijdens dit stuk weg zien we weinig beesten en als we al beesten zien hebben we ze al heel vaak gezien.
Wel zien we bij de verschillende kleine riviertjes welke we moeten doorkruisen div. grote vogels en krokodillen. We verlaten de S33 en gaan de S36 op, een mooie en op sommige plekken ondoordrinkbare weg met een camper. Maar dat maakt de rit ook wel weer erg spannend en leuk. Uiteindelijk komen we uit op H1-2. We gaan rechts richting Skukuza. We draaien halverwege richting Lower Sabie omdat we veel tijd overhadden wilde we de omgeving een beetje verkennen. we rijden richting de brug welke over de Sabie river gaat. Hier komen we een grote groet apen tegen welkerondom de auto lopen erg leuk gezicht. Vlak voor de Sabie river gaan we de S30 op om een plekje te zoeken om even iets te gaan eten en dan het liefst met de uitkijk over de rivier.
Na een km ongeveer vinden we een prachtige plek voor de camper met een heel mooi uitzicht over de rivier. We gaan wat eten maar blijven in de camper ondanks dat er geen beesten te zien zijn. Wel horen we aan de overkant het getetter van olifanten maar zien niks. Plots zien we 1 olifant uit de bosjes komen gevolgt door een hele kudde van wel meer dan 40 stuks. Ze zagen ons staan en waren voorzichtig omdat er veel jongen bij waren. Het was precies tegenover de camper dus hadden prachtig zicht op ze. Toch vertrouwde ze het niet helemaal en liepen 100 meter naar rechts ten opzichte van ons. We konden ze nu hast niet meer zien. Zo nieuwsgierig als we natuurlijk zijn of ze gingen drinken spelen in de rivier moesten we wel ff de camper uit om het te zien. Na wat speurwerk om ons heen zijn we heel even uit de camper gegaan om te kijken. We konden het niet goed zien dus zijn we ind e camper gestapt en 100 meter terug gereden in de hoop wel meer te kunnen zien. Dat lukte ze stonden prachtig in de rivier ze waren zich aan het wassen en dronken van het water. Wat een ervaring om zoveel olifanten bij elkaar in de rvier te zien. Dat zie je normaal alleen op tv. Na een half uur zijn we doorgereden terug richting Skukuza de H4-1 op. Onderweg zien we nog apen - impala's - kudu's en wilde zwijnen voor we in Skukuza aankomen. Hier melden we ons, want we hadden hier wel gereserveerd dus was het bekent dat we kwamen en hadden we geen problemen. 's avond nog heerlijk wat gegeten bij de snackbar op het terras patatjes met een mega hamburger.
Het leuke was op dit terras dat er onder de grote parasollen enorme grote vleermuizen hingen. Verder nog even wezen winkelen in de kampwinkel wat zeker een aanrader is. Veel leuke dingen over park en Afrika te krijgen. Verder is het kamp naast de Sabie rivier aangelegd en bied 's avonds bij ondergaande zon een prachtig uitzicht. Op het terrein zijn trouwens erg veel apen te zien waar dan ook voor gewaarschuwd word dat je alles dicht houd en voedsel goed opruimt want ze zijn zo brutaal dat ze alles proberen te stelen.
Na nog wat rondgelopen te hebben zijn we naar de camper gegaan en nog spelletje gedaan en heelijk gaan slapen want vermoeiend is het wel zo'n safari in het krugerpark.

Dit is dat derde dag in het Krugerpark, we zijn erg vroeg opgestaan omdat we als eerste Satara uitwilde. Dat komt omdat we eigenlijk een avond safari wilde maken maar dat was helaas niet mogelijk. Omdat Chantal de jongste dan niet mee had gemogen ( was nl nog 5 jaar ). En die laten we natuurlijk niet alleen achter. Maar om dit alles te compenseren dachten we slim te zijn en met donker het park uit te rijden zodat we de wilde nachtdieren misschien toch nog zouden treffen.We waren al om 5.50 bij de poort en om 6 uur gaat hij open. Het was nog donker dus erg spannend, zullen we inderdaad de nacht dieren zien zoals bijv. een luipaard tegenkomen want die hadden we samen met de buffel nog niet gezien. Na 2 km rijdenvia de H1-1 richting Berg en Dal zien we links van ons een grote katachtige in de stuiken weg glippen terwijl we er langs reden.Wij rijden terug om beter te kijken maar helaas het was al weg. Tot onze spijt konden we niet meer zien wat het was. Kan dus een Luipaard of een Cheeta geweest zijn maar zeker weten doen we het niet. Vol goede moet rijden we dus verder en gaan we richting Mathekenyane een bergje met een prachtig uitzicht over de omgeving. De zon kwam net op dus konden naar een prachtige zonsopgang kijken. Onderweg over het pad naar de berg zagen we een grote uil .
We konden niet het soort goed zien welke het was.
We vervolgen onze weg het meertje Transport hier staan erg veel beesten te drinken impala's, zebra's, buffel en wat vooral mooi was hier is de visarend die opzoek is naar een visje.
De visarend had hier in het water in een boom een mega groot nest gebouwd waar ook nog eens andere vogels hun nest in hadden aangebracht. Het waren van die hang nesten welke de opening aan de onderzijde hebben. Na een poosje zijn we onze weg vervolgt en kwamen we een ander meer genaamd Shitlhave hier staan een aantal auto's omdat hier leeuwen lagen te rusten. Het waren weer alleen maar vrouwtjes en wel 4 stuks. Ze lagen wel aan de overkant van het kleine meer dus konden niet heel goed zien.
Op grote afstand zien we hier ook de eerste neushoorn lopen.
We vervolgen onze weg en na 2 km staan we plots oog in oog met een neushoorn.
Echt heel dichtbij , hij of zij stond rustig te grazen en gaf ons geen aandacht.
Er stopte meerdere auto's en werd erg druk dus gauw weer door. We worden even later aangehouden door een ranger van het park welke ons wees op het volgende. Er jagen leeuwen 500 meter verderop op buffels. Dus plank gas en op naar de leeuwen helaas waren ze met buffels en al de bosjes in verdwenen en zagen we niks. Er was wel wat te zien geweest want er stonder meerdere auto's helaas waren we dus net te laat.
We vervolgen toch wel enigsins aangeslagen onze weg omdat we niks hebben gezien van de jacht. We komen even later in Pretoriuskop aan waar we snel doorheen rijden niet omdat niet mooi was maar we wilde gewoon door. We komen nu op een grevel weg richting Berg en Dal te rijden ( H2-2 ). Langs deze weg komen we heel veel olifanten tegen, niet altijd even dichtbij maar toch. We komen nu uit bij de doorgaande weg H3 en steken deze over en vervolgen de H2-2 richting Gardenia.. het is een mooie route maar we komen hier alleen wat klein wild tegen.
We rijden vanaf hier door naar het Berg en Dal. We waren lekker optijd dus de meiden gingen even lekker zwemmen in het zwembad. Bianca en de meiden gaan lekker douche erna en spaghetti maken en aan tafel. Ik zelf ben nog bij de receptie naar het bord wezen kijken waar andere bezoekers de dieren die ze gezien op aangeven. Er waren rondom dit kamp veel luipaarden gezien deze dag. Er was zelfs een jongetje die na een half in het Krugerpark de Big Five al had gezien. Tja je moet soms een beetje geluk hebben. Dus morgen nog maar keer proberen te vinden dat luipaard, de rest van de Big Five hadden we immers gevonden. Na een korte avond zijn we lekker gaan slapen.

We staan vandaag weer redelijk vroeg op want na al die verhalen over de luipaarden in de buurt wilde we toch nog een poging wagen om ze te zien voordat we het park uitrijden richting Swasiland.
Na een rondje om Berg en Dal waar ze gezien zijn gisteren houden we het maar voor gezien.
We zien hier nog wel olifanten en wat klein wild zoals impala's maar verder niets. Geen luipaarden in iedergeval.
We geven het maar op en gaan richting de uitgang van het park deze uitgang heet Malelane.
Van hieruit gaan we richting Swasiland.
We rijden de via de N4 en de R571 richting Mananga border de grensovergang met Swasiland. Eerst kom je nog over de Crocodile River met een prachtig uitzicht. Aanrader is stop midden op de brug en ga eruit om te kijken. Beneden stikt het van de krokodillen en er zitten prachtige mooie vogels waaronder de grote Kingfisher. Verder staat het onderweg helemaal vol met bananenbomen zover als je kan kijken ( R571 ). We moeten ons hier eerst laten uitschrijven vanuit Zuid-Afrika en vervolgens weer inschrijven in Swasiland voordat we erin kunnen. Ons plan is om Swasiland via de oostkant te doorkruisen en via de grensovergang Golela het weer te verlaten. We wilde hier niet overnachten. We volgen de route en komen vlak voor Siteki met een kapotte camper te staan. Zo technisch als ik ben wat auto's betreft ( niet dus ) denk ik dat de koppeling eruit ligt. We staan langs de weg tussen Manzini en Siteki en de grote vraag is wat nu ?? We hebben hier geen bereik met onze mobile telefoons en zijn dus aangewezen op de lokale bevolking en de lokale politie. Na wat bellen met de telefoon van een lokal is het gelukt om kontakt te krijgen met het verhuur bedrijf. Deze regelen het niet echt lekker vlot want bel om 1 uur lokale tijd en om 18.00 hebben ze nog niks geregeld. We staan ook niet echt veilig hier langs deze weg. Voelen ons ook niet echt veilig of dat terecht was kan ik moeilijk zeggen maar de politie waarschuwde niet voor de lokale bevolking die konden we wel vertrouwen maar langs deze weg komen veel Mozambiqueanen het land binnen en daar gaat het lokaal vaak mis mee. Omdat het verhuurbedrijf het liet afweten zijn we door de politie weggesleept want ze wilde niet dat we er de hele nacht zouden blijven staan. Gelukkig maar want we kwamen nu op een veilig plek terecht. En wel bij een villa welke rondom bewaakt werd met camera's en personeel . Het huis bleek van 1 van de rijkste mensen van Swasiland te zijn. We werden daar vriendelijk ontvangen en geholpen. De man zelf was niet thuis maar ze personeel zorgde goed voor ons.
Overdag langs de weg had trouwens ook nog een man die vlak langs de weg woonde waar we stonden ons hulp aangeboden. Hij had zijn dochter voor ons gevoel voor de veiligheid bij ons in de camper achter gelaten omdat zij de lokele taal spreekt. Dat was geweldig alleen voor ons gevoel al maar ook omdat wij allerlei luxe bij ons hadden zoals mobile telefoons met video en foto camera, mp3 spelers en digitale video en vooral de gameboy was erg in trek. Dit had ze nog nooit gezien. Ze kende het ook niet dus dat was heel bijzonder voor haar. We hebben hier verder helaas geen foto's van want we durfde onze camera's omdat we zo langs de weg stonden niet te voorschijn te halen. We hadden een leuk kontakt later kwamen er ook nog 2 zusjes en we hebben ontzettend veel plezier gehad ondanks de ellende.We stonden dus bij de villa en konden stroom - wc - douche alles gebruiken. We voelde ons echt veilig hier gelukkig. Na wat heen en weer bellen die avond is er geregeld dat we de volgende dag zouden worden opgepikt door een autoambulance en terug gebracht zouden worden naar Nelspruit. Dat was qua planning wel een streep door de rekening van de vakantie maar het was niet anders. We gingen dan maar gauw slapen en hoopte op een betere dag morgen.

Alweer dag 9 van onze reis door Zuid-Afrika en Swasiland.
Helaas zou dit een dag worden zonder veel leuke dingen.
We worden deze morgen opgehaald rond 10 uur in de morgen door de auto ambulance.
Welke ons terug gaat brengen naar Nelspruit.
Het was een hele klus om de camper erop te krijgen.
Na afscheid genomen te hebben van onze gastheer hebben we plaats genomen in de camper.
Het was een heel avontuur want we zaten in de de camper terwijl deze dus op de ambulance stond. Voordeel was wel dat je goed om je heen kon kijken en niet op de weg hoefde te letten.
We moesten ook wel want er was geen plaats voor 5 personen extra in de vrachtwagen.
Vanaf Siteki naar Nelspruit is ca. 4 uur. We hebben ons wel vermaakt zeker met al die mensen die vreemd keken naar de combinatie en wij die daarin zaten.
Na ca. 4 uur waren we dan in Nelspruit waar de wagen bij de Mercedes dealer gerepareerd zou worden. Daar aangekomen stonden er al 2 monteurs op ons te wachten. Ze gaven aan dat ze ongeveer met de reparatie 2,5 uur bezig zouden zijn. Na hier en daar wat geholpen te hebben waren ze inderdaad na 2,5 uur klaar. Wij blij maar helaas ze hadden een grote fout gemaakt ze hadden de koppeling verkeerd om gemonteerd gevolg was dat ze alles weer opnieuw moesten doen en dat zou weer 2,5 uur kosten. Voor hun was het ook vervelend want het was wel hun vrije zaterdag. Maar het waren 2 aardige monteurs die het heel vervelend voor ons vonden dat het zo was gegaan. Na weer 2,5 uur wachten was de wagen dan nu toch echt klaar. Het was ondertussen al donker buiten en we moesten nog op weg naar de camping welke we met spoed geregeld hadden in Badplaas. Deze was ook nog wel een uurtje rijden vanaf Nelspruit. We vertrouwde de wagen toch nog niet geheel maar we hadden geen keuze dus toch met goede moed vertrokken.
Met de monteurs hadden we afgesproken dat als er wat zou zijn we langs de weg moesten gaan staan ze moesten n.l. de zelfde kant op als wij dus als er dan wat zou zijn konden en wilden ze ons weer helpen. Wij rijden vanuit Nelspruit richting Barberton en ons vermoeden werd halverwege de weg daarnaar toe bevestigd, weer de koppeling eruit. We reden rustig door en ik schakelde zonder koppeling moet trouwens zeggen dat dat erg lastig is in de bergen. Op een gegeven moment komen inderdaad de monteurs eraan. Dus gelijk naar ze seinen maar helaas ze stopte niet. Wat bleek ze hadden een behoorlijk ruzie met een ander automobilist welke hun telkens van de weg af probeerde te drukken. Wat er nu gebeurd is weet ik niet maar we hadden geen keuze en zijn maar door gereden. We zijn vlak voor Barberton afgeslagen richting Badplaas.
We hielden onze vingers gekruist in de hoop dat we in ieder geval niet stil kwamen te staan, het was n.l. een hele donkere weg waar weinig verkeer langs kwam en waar je met 3 kleine kinderen niet wilde komen stil te staan. Na een km of tien komt ons een auto tegemoet welke naar ons seint en in me spiegel zie ik dat hij draait nadat hij ons is gepasseerd. Ik krijg een gevoel dat we een probleem gaan krijgen als toerist in de middle of knowhere. De wagen haalt ons in maar tot onze grote vreugde zijn het de monteurs. Ze hadden door ons gesein wel in de gaten dat we nog steeds een probleem hadden maar wilde niet stoppen ivm die andere automobilist welke hun van de weg probeerde te duwen met het risico dat wij erbij betrokken zouden raken.
Ze hebben gauw naar de auto gekeken er bleek nog lucht in de leidingen van de koppeling te zitten wat er voor zorgde dat hij niet goed functioneerde. Na wat sleutelwerk en extra olie erbij deed hij het weer. We wisselde telefoon nummers uit voor het geval dat we weer een probleem zouden krijgen dan konden we hun rechtstreeks bellen. We zijn gauw door gereden naar Badplaas om de camping op te zoeken. Onderweg over de laaste 20 km voelde ik de koppeling toch niet helemaal goed werken . Ik baalde verschrikkelijk dus heb de monteurs maar gebeld wat nu te doen. Ze boden me aan om om half 10 in Badplaas langs te komen om er dan nog een keer naar te kijken. Dit hebben we maar afgesproken. Het was een groot park met veel plaats. We hebben hier s'avonds lekker in het restaurant gegeten want de meiden hadden het verdiend ze hebben natuurlijk een lange dag gehad met al dat wachten en zitten. Ze waren heel lief geweest want ze begrepen dat wij hier ook niks aan konden doen. Na gedoucht te hebben en nog wat te hebben geklets over deze dag zijn we maar gauw naar bed gegaan. Hopende op een beter dag morgen.

Alweer dag tien van de reis.
Vandaag word het een reis dag.
Het doel is om de verloren tijd van de afgelopen dagen een beetje in te halen.
Tenminste als de wagen deze morgen gerepareerd kan worden door de 2 monteurs.
Ze zijn er al om 7.15 in de morgen. Ze vonden het zo vervelend dat ze vroeg hun bed uitkwamen zodat we toch nog wat aan onze dag zouden hebben als je camper gerepareerd zou zijn.
Na de reparatie en een test rit van ca. 20 km in de omgeving durven we het aan en gaan gauw opweg. We willen vandaag naar St Lucia rijden en dat is best nog een stukje te gaan.
We rijden om ca. 9 uur weg en gaan richting Piet Retief. Onderweg komen we nog langs Amsterdam en zien we de borden van Ermelo. Eenmaal in Piet Retief ( leuke plaats ) hebben we snel getankt en zijn de snelweg de N2 richting Durban opgedraaid.


Na een lange maar mooie rit komen we in St.Lucia een prachtige maar wel toeristische plaats.
We rijden aan de noord kant gelijk naar het strand. Op het strand konden de meiden na de 2 saaie dagen het niet laten om met kleren en al in het water te belanden. Wij kwamen zelf in de tussentijd in gesprek met een stel uit Nederland welke met een zeer klein autootje door Zuid-Afrika aan trekken waren . Ze vonden het geweldig de zee. En ze hadden het even nodig om uit de band te springen. Het was de Indische oceaan en daar hadden ze nog niet in gezwommen. Na de zwemparty zijn we naar een camping gaan zoeken. We vonden er één vlak aan een rivier welke weer uitmonde in de zee. Een prachtige lokatie waar de nijlpaarden, krokodillen voor de camping in de rivier lagen. Verder ijsvogels en pelikanen te zien.
Na de camper op ze plek te hebben gezet zijn we naar het strand gelopen via een pad van hout welke ongeveer een meter boven de grond loopt. Eenmaal op het strand wat toch nog wel 20 minuten lopen was konden ze het toch niet laten om nog een keer te gaan zwemmen. Zelf vond Bianca en ik het te koud en te winderig. na 15 minuten was het ook over er stond ook een gevaarlijke stroming en erg hoge golven en er zaten waarschijnlijk haaien voor de kust. Op strand spreekt een blanke Zuid-Afrikaanse ons aan dat we leuke meiden hebben en dat ze zomaar het water in gaan vond ze helemaal verbazend omdat het voor hun winter was deed je dat niet. Ze vroeg hoe we heten en tot grote hilariteit van beide heten ze vroeger het zelfde als wij van onze achternaam ( haar eerste man was reeds overleden en ze was hertrouwd ) Krieger dus. Erg grappig maar na wat vragen was het zeker geen verre familie. Ze wenste ons nog een fijn verblijf en we zijn teruggegaan naar de camper.
Weer wat eten ( wortels -aardappelen en vlees ). We zijn die avond na de koffie en het overleg wat we morgen zouden gaan doen weer lekker bijtijds naar bed gegaan.